Een individueel begeleidingstraject
Er is alle tijd en ruimte voor uw persoonlijke verhaal. Wat is er gebeurd? Wat is de betekenis van het verlies? Welke veranderingen brengt het met zich mee? Er is veel aandacht voor de emoties die een rouwproces met zich meebrengt. Waar wringt het? Samen kijken we hoe u uw eigen draagkracht kunt versterken. Hoe kijkt u naar de toekomst en krijgt dit verlies een plek in uw leven?
Rouwbegeleiding betekent voor mij vooral luisteren met mijn hart, de ander nabij zijn.
Deze gesprekken kunnen in mijn praktijk plaatsvinden. We kunnen ook samen aan de wandel gaan. Vindt u het prettig om in de eigen vertrouwde omgeving de gesprekken te voeren, dan is dat (binnen een straal van 25 km.) ook mogelijk.
Hier leest u hoe anderen mijn begeleiding hebben ervaren.
Besluit u na het kennismakingsgesprek met me in zee te gaan, dan maken we een afspraak voor 3 vervolggesprekken. Daarna evalueren we de situatie en het verloop. We kijken samen of er een vervolg nodig is. Meestal zijn 6 – 8 gesprekken nodig. Dat kan soms minder, soms meer zijn. Informatie over tarieven vindt u hier.
Een eenmalig gesprek.
In een gesprek van ongeveer 2 uur is er alle gelegenheid om uitgebreid uw verhaal te doen. U hebt geen behoefte aan rouwbegeleiding, wél de behoefte om eens met iemand buiten uw eigen kring te praten over deze periode in uw leven. Er is gelegenheid om vragen te stellen. Zo nodig kan ik wat algemene informatie over rouwverwerking en wat handvaten meegeven. Dit gesprek kan al wandelend; het kan ook in mijn praktijk.
Informatie over de kosten van een eenmalig gesprek vindt u hier.
Bel voor meer info naar 040-2264451 (als ik er niet ben ev. voicemail inspreken) of mail naar info@ikloopmetjemee.nl
Informatie over de kosten van een tegoedbon vindt u hier.
De drie rouwende bomen.Gisteren was ik in het bos.
Op zoek naar drie bomen,drie bomen die ik gekend had.
Drie bomen die alle drie een tak hadden verloren.
Drie bomen die daar alle drie op een andere
manier mee waren omgegaan.
Vandaag heb ik ze gevonden.
De eerste boom was gaan treuren om zijn verlies en zei ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om
te groeien: “Dat kan niet want ik mis een tak.”
De tweede boom was geschrokken van de pijn en had maar snel besloten om het verlies te vergeten.
En ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om te groeien, groeide hij.
De derde boom was geschrokken van de pijn.
Maar hij had gerouwd om het verlies.
En het eerste voorjaar dat de zon hem uitnodigde te
groeien had hij gezegd: “Dit jaar nog niet.”
Maar de zon kwam het jaar daarop terug.Nu zei de boom:”Ja zon, verwarm mij opdat ik
mijn wond kan verwarmen,
ziet u, mijn wond heeft warmte nodig,
opdat hij weet dat hij erbij hoort.”
En het derde jaar dat de zon kwam sprak de boom:
“Ja zon, laat mij groeien
want er is nog zoveel te groeien.”
Na wat zoeken vond ik die drie bomen,
of eigenlijk twee.De eerste boom was klein gebleven.
De plaats van de wond was duidelijk te zien,
het was het hoogste punt van de boom.
De tweede boom was geen boom meer.
Een voorjaarsstorm had hem doen omwaaien.
De plek van de wond moest ik gaan zoeken.
Achter een heleboel bladeren vond ik hem.
De derde boom was het moeilijkst te vinden.
want ik had niet verwacht dat hij zo groot en
sterk was geworden.
Maar gelukkig kon ik hem herkennen aan de
dichtgegroeide wond die vol trots
in het zonlicht stond.Evert Landwaard