
Het kwam ter sprake rijdens een workshop over “Omgaan met verlies” van Riekje Boswijk-Hummel. Riekje is een rot in het vak. Niet alleen heeft ze een jarenlange ervaring als therapeut, ze heeft ook veel boeken geschreven. Het was een voorrecht om haar te ontmoeten. Geen kapsones, geen kouwe drukte, gewoon een puur en wijs mens. Het was een bijzondere ervaring om haar te leren kennen.
Een goede raad die ze aan heel veel mensen had meegegeven in de loop der jaren: Schaf een boekje aan en probeer elke avond 5 dingen op te schrijven die je die dag blij hebben gemaakt. Ook al zit je in een heel verdrietige of moeilijke periode van je leven, blijf ook een beetje aandacht hebben voor wat wel goed gaat.
Het maakte me aan het glimlachen. Een aantal jaren geleden kreeg ik diezelfde raad, in een iets andere vorm. Het ging toen niet goed met mij, ik zat opnieuw in een depressie. Er was veel angst: zou dit zo blijven duren, hoe zag mijn toekomst eruit?
Iemand raadde me aan:“Probeer om voor je gaat slapen eens 5 goede dingen in je leven te bedenken.” Wat was het moeilijk, in het begin. Tot ik bedacht: het is nu belabberd (zacht uitgedrukt) maar het kan nog altijd erger.
Ik begon met heel basale dingen: Mijn man en kinderen zijn niet gillend bij me weggelopen. Ik heb een dak boven mijn hoofd. Ik heb te eten. Als ik bang ben is er iemand die me vasthoudt.
Vanaf die dag is dat een gewoonte geworden om zo mijn dag af te sluiten. Ik doe het nog elke avond. Soms is het makkelijk en kom ik aan veel meer dan vijf dingen; soms moet ik er wel even over nadenken. Het is tenslotte niet alle dagen feest. Er zijn dagen vol warmte en kleur, andere dagen zijn saaier en grijzer. Dan moet ik wel even zoeken. Juist dan zijn het kleine dingetjes die mijn dag kunnen kleuren.
Wat ik altijd leuk vind: de onverwachte ontmoetingen, korte gesprekjes met mensen. In de trein, met een buurvrouw als ik langs wandel, met iemand (bekend of onbekend) in de supermarkt, met de verkoper van de daklozenkrant.
Ook de natuur speelt een grote rol. Wat kan ik genieten van het buiten zijn, mijn middagboterham opeten op het bankje in de zon achter ons huis. Van zomaar even aan de vijver zitten en kijken of de kikker er weer is. Van het gefluit van de vogels. Van rommelen in mijn tuin; me verbazen over hoe hard de vaste ridderspoor ook dit jaar weer groeit. Dan heb ik het over hele gewone dingen. Nog niet eens over de vos die ik op onze meivakantie in de Eifel tijdens een van onze wandelingen onverwacht zag. Of die dalen vol knalgele dotterbloemen. De reeën aan de bosrand. Dat stukje bos wat begroeid was met maagdenpalm. Bij mij staat dat keurig in de tuin. Als ik eraan terugdenk voel ik weer de verrassing en magie van het moment.
Wat me ook blij maakt is de ontdekking van een nieuwe politieke partij. In deze tijd van lijsttrekkersdebatten met alle poespas er rondomheen weet ik niet meer wat ik zal gaan stemmen. Tot ik door iemand geattendeerd werd op een nieuwe partij Mens en Spirit. Na de emancipatie, eerst van de vrouw en later ook van de man, gaat deze partij voor emensipatie. Een zinnetje uit hun verkiezingsprogram:
Eenzijdige gerichtheid op materie wordt vervangen door duurzame voldoening. Meer bewustzijn betekent meer innerlijke rijkdom, harmonie en begrip. Tot medemenselijkheid en compassie.
Nog zo’n positieve ontwikkeling:
Family Factory. Nee, geen Amerikaanse soap.
De stichting, in 2008 opgericht, heeft als uitgangspunt dat vader of moeder zijn de belangrijkste baan van je leven is. Er is allerlei begeleiding rondom zwangerschap en geboorte. Maar dan? Als er dingen dreigen mis te gaan met je kind of je relatie is er hulp. Waar kun je als ouder terecht voor ondersteuning wanneer je pro-actief vorm wilt geven aan je gezin? Als je juist wilt voorkomen dat zaken mislopen?”
Jacqueline, een van de groepsgenoten van mijn vervolgopleiding, is als projectleider verbonden aan de stichting, die naast enkele betaalde krachten steunt op de inzet van enthousiaste vrijwilligers.
Kleine en grotere dingen waar ik blij van word. Ook ik heb moeten leren om ze elke keer weer te zien.
Thich Nath Han maakt duidelijk wat het belang er van is:
We kunnen niet van het leven genieten
als we ons aldoor zorgen maken
over wat er gisteren gebeurd is
en wat ons morgen misschien boven het hoofd hangt.
We zitten in over de dag van morgen omdat we bang zijn.
Als we altijd bang zijn, kunnen we geen waardering opbrengen
voor het feit dat we leven en nu gelukkig kunnen zijn.
Hoe is dat bij jou?
Kun je leven met dat wat er is in je leven?
Kun je, ook als dingen anders lopen dan je verwacht, oog hebben voor positieve dingen?
Geef een reactie