Ik loop met je mee

Mijn leven met Parkinson

  • Home
  • Weblog
  • Handreikingen bij verlies en rouw
    • Artikelen
    • Boeken en links

Go with the flow. februari 2010

1 februari 2010 by admin Leave a Comment

Wat zou ik zo af en toe graag een mol of een egel zijn. Het lijkt me heerlijk om in de donkerste tijd van het jaar even niets te hoeven doen en ongestoord een winterslaap te houden.

Niet vooruit te branden was ik in de weken voor de feestdagen. Natuurlijk, ik deed wat ik moest doen, maar daar bleef het dan ook bij. Blij was ik als ik s’avonds diep onder mijn dekbed kon kruipen. Uit mijn bed komen doe ik normaal al niet juichend, nu ging dat helemaal moeizaam. Natuurlijk, de maanden eraan voorafgaand waren intensief geweest, ik was wel weer toe aan een beetje rust.

In mijn hoofd is er dan een voortdurende dialoog gaande. De ene stem zegt:”Geef nu maar toe aan je grotere behoefte aan slaap, je bent ook druk geweest.” Een andere stem:”Kom op, niet zo lui zijn, je lijkt wel een bejaarde vrouw. Anderen moeten ook gewoon hun werk doen!”

Wat was het fijn dat af en toe de zon te voorschijn kwam. Als ik dan een uurtje ging wandelen kwam ik met heel wat meer energie weer thuis. Zeker toen de sneeuw zorgde voor een mooie witte wereld, waarin het licht nog eens gereflecteerd wordt.

Lastig vind ik het altijd om mee te gaan in die natuurlijke beweging. Toch herken ik goed die tijden van aktief zijn, vol energie met van alles en nog wat bezig zijn, als een spons allerlei informatie gretig opzuigend, schijnbaar moeiteloos nieuwe plannen bedenkend. Tot ‘de emmer vol is’ en ik een stapje terug moet doen. Steevast wordt zo’n periode ingeluid door hoofdpijn. Ik probeer het nog te omzeilen, geef een vastzittende verkoudheid de schuld. Tot ik ineens besef: die hoofdpijn is er niet voor niets! Tijd voor pas op de plaats, tijd om een en ander te laten bezinken.

Er is een mooie uitdrukking voor: Go with the flow!

Flow, dat is fijn, prettig. Zo opgaan in een bezigheid, dat je de klok vergeet. Dat wat je doet gaat moeiteloos, intuïtief maak je de juiste keuzes. Van die momenten waarop “alle stukjes op hun plaats vallen en alles klopt”. Een heel enkele keer gebeurt het als ik aan het schilderen ben. Dan gaat het vanzelf, is er geen twijfel, ik werk geïnspireerd en terwijl ik bezig ben voel ik dat dit een mooi schilderij gaat worden. Al die andere keren is het hard werken en soms sta ik zo te zwoegen dat ik me afvraag wat ik eigenlijk aan het doen ben.

De Amerikaanse hoogleraar Csikszentmihaly heeft er een hele studie aan gewijd wat flow nu precies is en waarom iets het ene moment helemaal niet lukt en het andere moment juist erg goed verloopt. Het heeft o.a. te maken met een duidelijk doel voor ogen hebben, voldoende uitdaging hebben maar ook weer niet teveel, direct feedback krijgen in de vorm van prestatie of mislukking zodat je je handelen meteen daarop kunt aanpassen, plezier beleven aan de bezigheid. Heerlijk, zo wil je het altijd wel.

De realiteit is natuurlijk anders. Toch zijn ook die periodes zonder flow nuttig. De natuur is een goed voorbeeld. Pas na een peiode van stilstand en rust in de winter kan in het voorjaar de groei en bloei in alle hevigheid losbarsten. Vertaald naar onszelf: er is eerst een periode van leegte nodig om ruimte te hebben voor nieuwe impulsen, groei, creativiteit.

Allemaal leuk en aardig. Wat, als er heftige dingen gebeuren in je leven en je overrompeld wordt door allerlei verwarrende gedachten en gevoelens en je geen idee hebt hoe je hier nu mee om moet gaan? Of je wilt of niet, je wordt meegesleurd in een heftige maalstroom.

Tegen de stroom in zwemmen? Weerstand levert meestal niet zoveel op, de tegenstroom wordt juist sterker. Of de dingen nemen zoals ze komen? Stromend water betekent dat er stroomafwaarts een uitweg is. Ga je mee in de stroom, met alles wat je er onderweg in tegenkomt? Je komt een keer aan de kant al is dat niet altijd een plaats waar je zelf voor zou hebben gekozen. Het vraagt veel vertrouwen en moed om je over te geven aan de stroom.

Terug naar de mol. Was het jou ook opgevallen? De sneeuw was nog maar amper verdwenen of ik zag tientallen molshopen in de wei. Afgelopen was de winterslaap, volop ondergrondse aktiviteit! Ook bij mij begint het te kriebelen, van mij mag het voorjaar morgen beginnen!

Wanneer zit jij in een goede flow?

Kun jij meegaan in de  natuurlijke stroom van je leven?

Uncategorized

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Logo

Actueel

• DE RUGZAK oktober 2018
De aller- allerlaatste Rugzak

• WEBLOG
Over angst en vertrouwen
30 dec 2021
Voedsel voor de geest
12 mei 2021
Over lepels en energie
27 april 2021
Slow-motion
8 april 2021
Klein geluk als je ziek bent
maart-2021
Lopen en Parkinson
4 oktober 2020
Depressie en Parkinson –
31 juli 2020
3 jaar na de diagnose –
15 april 2020
Onwerkelijk – 18 maart 2020
Loslaten – januari 2020
Na 5 weken Thiamine HCL–
21 oktober 2019
Project ogen  14 sept. 2019
Parkinson-op-maat onderzoek –
19 september 2019
Poffertjes 20 juli 2019
Ups and downs
2 juli 2019
Tremor
21 mei 2019
Een vraag van gewicht en sh..
momenten – 27 febr. 2019
Bam – Virusaanval – 7 febr. 2019
Op blote voeten in de sneeuw –
Vervolg Wim Hof 25 jan. 2019
Beretrots januari 2019
Lichtpuntjes 29 december 2018
Dilemma – 17 december 2018
Is er iets veranderd? – 29 nov. 2018
Mijn startmotor is in de war –
20 nov, 2018
Challenge – 1 nov.  2018
Ups and downs
– 13 okt. 2018
Aangenaam, ik ben een VMPer
– 5 okt. 2018

 

 

  • Facebook

IK LOOP MET JE MEE

Mijn leven met Parkinson

Nellie Wijffelaars-Driessen

CONTACT

E-mail: nellie.parkinson@ikloopmetjemee.nl
Tel. 040-2264451 (evt. voicemail inspreken)

© 2023 - ikloopmetjemee.nl