Mijn startmotor is in de war – 20 november 2018

Mijn startmotor is in de war. Voordat je gaat denken aan smeerolie, wil ik je wat uitleggen over de zwarte kern in onze hersenen. Tot anderhalf jaar geleden wist ik niet dat die er zat en zeker niet hoe belangrijk hij is. Eigenlijk zitten er twee; eentje links en eentje rechts, ergens diep in de hersenen. Ze zijn verantwoordelijk voor de aanmaak van dopamine. Die hebben we nodig omdat dopamine ons in beweging zet.
Bij mensen met Parkinson zijn een aantal cellen van de zwarte kern afgestorven. Tegen de tijd dat er een diagnose gesteld wordt, zijn er nog zo’n 20 tot 40 % gezonde cellen over.

Dopamine is een neurotransmitter. Ons brein geeft een seintje af aan een spier om te gaan bewegen om b.v. te gaan lopen. Dopamine is nodig voor het doorgeven van het seintje. Kun je je voorstellen dat het seintje niet wordt doorgegeven? Juist, dan blijf je staan. Je voeten plakken aan de grond.
Je zou kunnen zeggen dat de startmotor niet meer werkt. Gelukkig, ons brein onthoudt de beweging. Als je eenmaal op gang bent, dan lukt het wel.

Mijn startmotor functioneert nog goed. Alleen is hij soms in de war. Vooral als het om mijn rechterarm gaat. Hij weet niet goed meer het verschil tussen bewegen en rusten. Als ik s ’avonds rustig in een lekkere stoel duik kan mijn arm rusten. Er komt geen seintje om te bewegen. Juist dan begint hij te trillen.

Regelmatig ga ik in gesprek met mijn arm. En ook met de gezonde cellen van de zwarte kern. Dat komt niet uit de lucht vallen.
Een maand geleden kwam Martien op internet Hans Spaans tegen. Een 57-jarige man met Parkinson in een vergevorderd stadium. Hij zat aan de top van de medicatie en stond op de lijst voor Deep Brain Stimulation. Dat was een keerpunt. Hij nam vanaf dat moment de verantwoordelijkheid voor zijn gezondheid in eigen hand en ging op zoek. Zo kwam hij in contact met Wim Hof (we kennen hem als The Iceman) en zijn ademhalingsoefeningen.

Al lezend en video’s bekijkend werden we benieuwd naar de Wim Hof Methode. Zelfs universiteiten in Nederland en Amerika tonen interesse in zijn methode.
We gingen er allebei mee aan de slag. Naast in- en uitademen ga je ook met je verbeeldingskracht aan de slag. Ik geloof in de kracht van onze verbeelding. In mijn werk als rouwbegeleider was die kracht vaak helpend.
In gesprek met mijn arm bedank ik hem voor alles wat hij voor me doet. Tikken op het toetsenbord wat ik nu doe. Een kopje optillen om eruit te drinken. Soep eten zonder te bibberen en te knoeien. Groenten snijden. Schrijven al moet ik daar wat moeite voor doen. Mijn handschrift is niet meer zo duidelijk. Mijn gezicht insmeren met crème en elke morgen met een oogpotlood een lijntje trekken om mijn ogen. Blokfluiten gaat goed al moet ik wat meer oefenen dan voorheen. Ook portretschilderen kan ik gelukkig nog steeds doen.
Dan zeg ik tegen mijn arm dat rusten ook belangrijk is. En dat het mag. Hij hoeft niet harder te werken dan nodig is. En als hij trilt, is het ook oké.

Na een aantal in-en uitademingen houd je zolang als je kan je adem in. Dan ga ik naar de gezonde cellen van de zwarte kern en stuur ze extra zuurstof. Die zorgt dat ze gezond en sterk zijn en kunnen doen wat ze te doen hebben. Omdat ze minder in aantal zijn moeten ze extra werken. Ik bedank ze voor wat ze voor me doen.

Vandaag hebben we de online video-training van Wim Hof besteld. We gaan de training serieus aanpakken. De aanpak richt zich op de ademhaling, je mindset en op leren omgaan met kou. Nee, ik ga heus niet in een bad met ijs zitten. Maar wel onder een koude douche. Brrrrrr.
Ik houd je op de hoogte!